Ik ben sinds oktober 2014 trotse eigenaar van mijn eerste Maine Coon Nala. Ik moet eerlijk toegeven: ik ben eigenlijk helemaal niet zo'n kattenmens. Ik ben meer van de honden, daar heb ik er vier van namelijk. Door mijn studie Diergezondheid en Management aan de Aeres Hogeschool in Dronten ben ik steeds meer te weten gekomen over katten en hun gezondheid en dat wekte mijn interesse op. Ik nam de stap om een kat in huis te nemen.

Op mijn werk in het plaatselijke dierenasiel en -pension werd ik spontaan verliefd op de Maine Coon: er was daar zo'n lieve Maine Coon, dat was echt de liefste en mooiste kat die ik ooit ben tegengekomen. Ik ben wel iemand die het helemaal niet zo tof vind als mijn dier over straat loopt met het risico aangereden te worden, of zijn behoefte in de tuin van iemand anders te doen, welke nooit voor een kat heeft gekozen. Ik wilde daarom een echte binnenkat, maar aan de lijn zou de kat best naar buiten mogen hoor! Daarom koos ik ervoor een kitten te nemen en mijn zoektocht begon. Ik kan wel zeggen dat ik enorm veel verschillende cattery's heb gezien. Met behulp van mijn moeder zijn we heel Nederland doorgereisd, maar elke keer was het kitten nu net niet wat ik zocht. Ik had ook wel een hele waslijst aan eisen hoor, ik wilde niet de eerste de beste in huis nemen die ik tegen kwam! Allereerst moest mijn gevoel bij de cattery goed zijn. Als mijn moeder of ik al een slecht gevoel kregen over de communicatie, gingen we niet eens kijken. Verder moest mijn poes, want het moest een poes worden, veel kleuren hebben, maar niet donker zijn! Mijn poes moest opvallen. Ik vind tabby leuk, maar blotched is ook heel leuk! Dat zijn weer allemaal termen die ik tijdens mijn zoektocht en van mijn studiegenoot, wie ook Maine Coons fokt, geleerd heb. Het was na wat vooronderzoek duidelijk dat de kat blue of creme moest zijn, met white, dat zou leuk zijn. Natuurlijk draait het absoluut niet alleen maar om de kleur van het dier, het karakter is veel belangrijker! Dat was natuurlijk ook nog een punt op mijn lijst. De poes moest lief zijn, een beetje aanhankelijk en ook sociaal. Ik heb wel eens gehad dat een kat mij zomaar aanvloog, dat moest ik dus niet hebben. Met dat allemaal te weten zijn we op bezoek geweest bij verschillende cattery's, met allemaal een andere manier van doen. De ene had de katers in de kennel buiten, waar de ander alleen poezen had rondlopen. Uiteindelijk kwamen we bij cattery Van de Wiggelingtails uit, waar ik spontaan verliefd werd op mijn nieuwe kleine poezenvriendin. Helaas heeft mijn Nala een slechte start gehad. Ze was aan de diarree en wilde weinig eten, daarom is ze nu een niet al te grote Maine Coon, maar ze heeft nog steeds streken alsof ze een volgroeide reus is!

Daar Nala vanaf het begin al brok kreeg van Royal Canin Maine Coon, zijn we dat blijven voeren. Nala was vroeger een echte alles eter, maar nu is mevrouw tevreden met haar brokjes, een (honden)snoepje op zijn tijd en een aai over haar hoofd. Je hoeft bij onze Nala niet aan te komen met natvoer, want ze kijkt je aan alsof je niet goed bent. Af een toe een beetje tonijn wil ons prinsesje wel, of ze pikt een brokje van de hondjes. Ik ben maar blij dat ze niet alles eet, zo kan ze ongestoord 's zomers buiten aan de lijn spelen zonder dat ze van alles eet wat ze niet zou moeten eten.

Nala is natuurlijk niet alleen hier. Haar beste vriendinnetje is Quenda, een Chihuahua uit het asiel in Apeldoorn, toen was het een zielig hoopje ongeluk. Quenda vond het altijd prachtig om samen met Nala en Ayla, onze stamboom Chihuahua, door het huis te rennen waarbij Nala van die mooie acrobatische sprongen maakte. Nu Nala wat groter is vind Quenda haar een beetje eng, ze is immers groter dan Quenda is. Toch eist Nala soms nog wat speeltijd met Quenda op en dan zien we die mooie sprongen weer. Ook hebben we nog onze brompot Robin de Chihuahua, wie eigenlijk helemaal geen brompot is, behalve als het niet zo gaat zoals hij dat wil. Nala krijgt een brom als ze te dichtbij komt, maar dat doet haar eigenlijk helemaal niks. Verder hebben we onze maffiabaas Oscar de Chihuahua. Waarom een maffiabaas? Hij staat aan de kop van de dierenroedel, maar komt alleen in actie wanneer hij en Robin een strijd hebben om een kluifje. Verder mag iedereen doen wat hij wil. Oscar is wel een echte waakhond, dus zal luidkeels gaan blaffen als er iemand binnenstapt, maar doet verder geen vlieg kwaad. 

Nala's andere beste vriendin is Saar. Saar woont niet bij Nala en is ook geen kat of hond. Saar is het konijn van Loes en woont in Dronten. Soms pas ik op op Saar en dan is Nala altijd bij haar te vinden. Vanaf het begin af aan is Nala al gefascineerd door konijnen, alleen wil ze mijn Boris, Bella en Bibi opeten terwijl Saar haar godin is. Saar is eigenlijk ook wel een boefje dat rare sprongen maakt, dus je zou kunnen zeggen: soort zoekt soort. 

Al met al is het een hele gezellig boel. Je zou hier niet alleen op bezoek willen komen voor de kittens, maar alleen al voor de kunsten van Nala en de acties van de honden! Ik streef er natuurlijk naar om gezonde en goed gesocialiseerde kittens te fokken, misschien wel jouw toekomstige kitten!

- Rebecca de Kort